Gesprek met de tumoren van Esther

Deze week heb ik weer een gesprek gehad met Esther, die een aantal tumoren in haar hoofd heeft. Ze heeft wisselende klachten en wil niet geopereerd worden Ze heeft nu meer last van haar linkeroog na een epileptische aanval. Ze is ervan overtuigd dat ze blijft leven.

We zijn bezig om aan de oorzaken van de klachten te werken.`Vandaag besteden we aandacht aan een herinnering van haar dat toen ze zo’n 13, 14 jaar was, ze niet meer wilde leven. We beslissen ook om in gesprek te gaan met haar tumoren. Eerst doen we een visualisatie waarin Esther contact maakt met dit meisje van 13/14 en haar de liefde geeft waar ze zo naar hunkert. Daarna gaan we in gesprek met de tumoren. Ik vraag Esther om op een andere stoel te gaan zitten, haar ogen dicht te doen en van binnen contact te maken met haar tumoren.

In gesprek met de tumoren van Esther.

V Tumoren van Esther, mag ik met je praten?
A Ja
V Hoe is het om de tumoren van Esther te zijn?
A Verwarrend.
V Kun je dat uitleggen?
A Soms moeten we groeien en soms niet.
V Wanneer willen jullie groeien?
A Als ze heel veel angst in haar lijf heeft.
V Wanneer is dat?
A Op het moment dat ze aan ons denkt en denkt dat het niet goed komt.
V Hoe is het voor jullie dat ze angstig van jullie wordt?
A Moeilijk, want we zitten er om haar angst kwijt te laten raken.
V Dus er gebeurt precies het tegenovergestelde?
A Ja
V Hebben jullie een advies aan Esther?
A Blijf vertrouwen houden dat het goed komt.

Na dit eerste gesprek vraag ik Esther weer op haar oude plek te gaan zitten en zichzelf te zijn.

V Wat vind je van wat je tumoren gezegd hebben?
A Het klopt dat ik veel angst heb en dat ze dan groeien.
V Hoe vind je dat?
A Vervelend. Vooral op dit moment, omdat ik veel angst heb. Ik probeer nu veel plezier te hebben. Als ik dat heb, heb ik geen angst.
V En als de angst er is op andere momenten, wat doe je dan?
A Dan probeer ik meestal iets te vinden of te doen, waardoor ik dat vergeet. Op het moment dat ik erin blijf zitten, vooral als ik dingen lees over de dood, dan heeft dat veel invloed. Doordat mijn oog zo dubbel ziet, word ik eraan herinnerd dat die tumor er zit. Als ik ’s ochtends wakker wordt zie ik dat meteen. Het eerste dat ik zeg is: ‘Het komt goed, ik accepteer mezelf en ik waardeer mezelf ook met de tumoren. Ze zijn een onderdeel van mijn lichaam.’
V Vraag je wel eens hulp aan de spirituele wereld?
A Vaak als ik op bed lig vraag ik of iemand me komt helpen: mijn oma, mijn opa of mijn vader. Het lijkt dan dat ik geen antwoord krijg.
V Je mag ook vragen om tekenen van de spirituele wereld.
A. Ik vraag het wel, maar heb niet het idee dat ik het krijg.
V Je hoeft ook alleen maar ‘Help’ te zeggen, dat is genoeg.

Weer van plek wisselen. Esther praat nu weer namens de tumoren.

V Hebben jullie dat gesprek gevolgd?
A Ja
V Wat vinden jullie daarvan?
A We willen graag dat ze begrijpt dat wij er zijn om te helpen. Dat snapt ze nog niet helemaal.
V Hoe is het voor jullie om dit te kunnen zeggen?
A Dat voelt goed. Wij willen gehoord worden.
V Het oog van Esther ziet dubbel. Wat is daarvan de betekenis?
A Ze moet beseffen dat alles 2 kanten heeft.
V Gaat het erom dat ze te kiezen heeft waarnaar ze kijkt?
A Ja, daar gaat het om. Dat ze daarin vrij is.
V Mag ik iets vragen over de 13/14-jarige Esther?
A Ja
V Ze wilde niet leven. Heeft dat verband met jullie?
A Ja
V Is daar nu iets aan gebeurd?
A ja
V Voldoende?
A ja
V Is er nog iets dat jullie willen laten weten?
A Ze moet vooral genieten van het leven.
V Hebben jullie het gevoel dat het zinvol is dat ze hulp inroep van de spirituele wereld?
A Ja
V Hebben jullie het gevoel dat ze haar helpen?
A Ja, ze hoort het niet.
V Is er iets dat ze over het hoofd ziet?
A Ja, de manier waarop ze het doet.
V Wat is daarmee aan de hand?
A Ze doet teveel dingen door elkaar heen. Ze wordt overspoeld met alle info die ze heeft gehad. Ze moet meer rust inbouwen. Voor één manier kiezen.
V Hoe is voor jullie dit gesprek.
A Goed.
V Bedankt voor alle inzichten en hulp om haar angst te laten verminderen.

Van plek verwisseld. Weer in gesprek met Esther.

Esther: Het is waar wat ze zeggen. Ik laat teveel informatie over me heen komen. Ik moet een manier kiezen en daarbij blijven.

V Hoe is het dat je hulp krijgt van de spirituele wereld als je het vraagt?
A Geweldig.
V Het is blijkbaar zo dat je kunt kiezen waar je naar kijkt. Naar angst of naar liefde. De tumoren zijn blijkbaar heel liefdevol. Hoe is dat?
A Geweldig. Er zijn geen haatdragende tumoren.
V Hoe voelde het om namens ze te spreken?
A Heel goed. Ik had niet gedacht dat dat zou kunnen.

Ik mailde Esther of het verhaal zo weg kon. Dit is haar reactie:

Het verhaal is goed zo en ik hoop dat andere mensen er ook een hoop aan hebben. Voor mij maakt het alle verschil. Ik kan vanaf dinsdag op een goede manier naar mijn lichaam kijken. Ben al lang niet meer zo geobsedeerd door mijn oog. Het voelt helemaal goed, al is hij nog niet zo als het andere oog maar dat kan niet lang meer duren. Dit is een grote sprong.

Jij bedankt voor het bewerkstelligen van deze sprong.

Dianne Bosch, 19/05/10